Stary teatr w Słupsku, po lewej obelisk Ludwika Zamenhofa. Fot. T. Hermańczyk.

Słupsk. Most Kowalski.

Słupsk. Reklama sera Słupski Chłopczyk (Stolper Jungchen), lokalnego wyrobu mleczarskiego.

Słupsk. Ratusz i reklama sera Słupski Chłopczyk (Stolper Jungchen).
[Słupski Chłopczyk (niem. Stolper Jungchen), nazwa sera typu Camembert, wytwarzanego w Słupsku przed II wojną światową. Produkcję sera Słupski Chłopczyk rozpoczęto około 1925 roku. Już we wrześniu 1927 roku słynny słupski ser typu camembert dostał pierwszy medal na targach w Paryżu. Na przełomie lat 20/30. minionego wieku umieszczano np. na widokówkach wizerunek „słupskiego chłopczyka” z podpisem: „Stolp – die Stadt des Stolper Jungchen” (Słupsk – miasto słupskiego chłopczyka). Koniec wojny w roku 1945 spowodował wstrzymanie miejscowej produkcji. Armia Czerwona rozmontowała i wywiozła wyposażenie mleczarni. W 2004 narodziła się idea wznowienia produkcji w Słupsku. W 2007 udało się uzyskać prawa do nazwy i receptury oraz rozpoczęto produkcję w mleczarni w Zielinie koło Słupska. Produkowało się go według oryginalnej receptury w Bawarii w Niemczech. Pierwsza degustacja i lokalna promocja serka wyprodukowanego znowu w Słupsku odbyła się 18 sierpnia 2007 roku w Parku Kultury i Wypoczynku w Słupsku. W 2010 roku „Słupski Chłopczyk” – jeden z produktów znajdujących się w „Słupskim koszyku regionalnym” – zajął pierwsze miejsce w ogólnopolskim konkursie na Najbardziej Oryginalny Gadżet Miejski. Konkurs zorganizowało Stowarzyszenia Wspierania Rozwoju Miast i Regionów ProRegiona. W dniach 1-2 maja 2010 roku odbył się w Słupsku Europejski Festiwal Smaków, na którym zorganizowano konkurs na najlepszą potrawę z udziałem Słupskiego Chłopczyka. Producent serka zbankrutował. Licencja na polską produkcję wygasła w marcu 2014 roku.]

Słupsk na pocztówce wielopolowej.

Słupsk. Szkoła Policji, budynek przy ul. Krakusa.

Słupsk. Fragment przy murach zamkowych.

Stary Rynek w Słupsku.

Stary Rynek w Słupsku.

Słupsk. Dworzec kolejowy.