2
 |
 |
||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Dla salezjanów historia Kopca zaczyna się liczyć od roku 1930. W lipcu tego roku zmarła Henryka Babicka de domo Junkowska, żona Władysława, który zakończył swoje życie cztery lata wcześniej. Z chwilą jej śmierci prawnymi posiadaczami kopieckiej posesji wraz z przyległym majątkiem stali się, na mocy wcześniejszego testamentu, polscy salezjanie z jednej wówczas Prowincji św. Stanisława Kostki.
W zmienionej sytuacji powojennej zmieniło się przeznaczenie Kopca. 5 sierpnia 1946 r. ks. inspektor Ślósarczyk ...
Dla salezjanów historia Kopca zaczyna się liczyć od roku 1930. W lipcu tego roku zmarła Henryka Babicka de domo Junkowska, żona Władysława, który zakończył swoje życie cztery lata wcześniej. Z chwilą jej śmierci prawnymi posiadaczami kopieckiej posesji wraz z przyległym majątkiem stali się, na mocy wcześniejszego testamentu, polscy salezjanie z jednej wówczas Prowincji św. Stanisława Kostki.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
W zmienionej sytuacji powojennej zmieniło się przeznaczenie Kopca. 5 sierpnia 1946 r. ks. inspektor Ślósarczyk otworzył tutaj nowicjat dla Południowej Inspektorii św. Jacka. Pierwszym jego mistrzem został ks. Edward Staszewski, który pełnił tę funkcję do 1957 r. Przełożonym domu był nadal ks. A. Ziobro, przedwojenny dyrektor. Z wielu wydarzeń okresu powojennego wymieniamy tutaj jedno, w istotny sposób zmieniające testament fundatorów Kopca: w dniach 24 marca – 20 kwietnia 1950 r. władze państwowe zabrały prawie cały majątek, pozostawiając salezjanom 5 ha pola, 3 domy (willa, młyn i nowy budynek), park, ogród i kaplicę zewnętrzną. Od tamtej pory, do czasów obecnych, placówka kopiecka funkcjonuje jako dom formacyjny – nowicjat. W ciągu minionych lat salezjański Kopiec był tym, czym chcieli go mieć ofiarodawcy: ośrodkiem kształcenia i wychowania młodych ludzi. Od 1946 do 2016 roku, Nowicjat w Kopcu jest dziełem, które stanowi o przyszłości południowych inspektorii salezjańskich. Od 2016 roku jest to nowicjat salezjański dla Polski. Do domu kopieckiego, jako domu zakonnego, należą również salezjanie pracujący w sąsiednich parafiach: w Białej, w Kamyku i w Czarnym Lesie. Mimo, że placówki te położone są w pewnej odległości, staramy się utrzymywać z nimi bliskie więzy, szczególnie na polu współpracy duszpasterskiej i apostolstwa młodzieżowego. |
|||||||||||||||||||||||||
/
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|