Jak podaje studium konserwatorskie:
"Kościół filialny św. Marcina, ul. K.P. Tetmajera. Wpisany do rejestru zabytków pod nr rej. 1421 z dnia 23.09.1965.
Późnobarokowy z reliktami gotyckimi. Położony na wzgórzu, otoczony murem cmentarza, mógł mieć pierwotnie charakter obronny. Orientowany, murowany z kamienia i cegły, tynkowany z wolnostojącą wieżą dzwonnicą.
Wzmiankowany w 1380 r. Ostatnim w XVI w. katolickim proboszczem był Markus Meischeider, po którego śmierci świątynia w 1543 r. przeszła w ręce ewangelików. Posługiwali oni kościół do 1654 r. W roku 1654 następuje rekatolicyzacja kościoła, który do 18010 r. prowadzony był przez probostwo cystersów w Cieplicach. Po sekularyzacji dóbr klasztoru cystersów w Cieplicach, w 1810 r. utworzona została samodzielna parafia w Sobieszowie, którą objął były zakonnik cysterski z Krzeszowa.
Z inicjatywy patrona parafii, Johanna Nepomuka Schaffgotscha, gotycki kościół, przez długi czas nie odnawiany, przebudowany został gruntownie w latach 1781 1782 z wykorzystaniem murów starszej budowli. Prowadzenie budowy przypisywane jest budowniczemu Liebuschowi. Poszerzono wówczas nawę, którą przykryto nowym sklepieniem, powiększono okna, dach otrzymał ceramiczne pokrycie. W układzie kompozycyjnym fasady posłużono się wzorcem fasady kościoła św. Jana Chrzciciela w Cieplicach. Wnętrze kościoła sobieszowskiego wyposażono w barokową ambonę i ołtarze. Obraz w ołtarzu z przedstawieniem św. Judy Tadeusza namalował mistrz Prantz z Cieplic, natomiast obraz św. Jana Nepomucena w ołtarzu bocznym wykonał malarz Kynast z Wrocławia, autor namalowanego w 1756 r. dla katedry obrazu trzech apostołów. Elementy rzeźbiarskie w ołtarzach i ambonie są zapewne dziełem rzeźbiarza Augustina Wagnera z Jeleniej Góry.
W 1803 r. z fundacji Johanna Nepomuka Schaffgotscha zrealizowano dwie kamienne rzeźby świętych Floriana i Leopolda, które osadzone na cokołach stanęły po obu stronach północnego portalu bocznego, służącego fundatorowi, jego rodzinie i gościom. 1921 r. – wykonano nowe witrażowe okna z kompozycją figuralną Mater Dolorosa i Chrystus Zbawiciel oraz z nazwiskami trzydziestu poległych w I wojnie światowej. Przed fasadą kościoła ustawiono krzyż misyjny z datami misji 1861, 1912, 1922. Malowanie wnętrza w 1955 r. Bieżący remont pokrycia dachu w 1961 r. W 1978 r. w kościele wykonano prace remontowe, m.in. tynkowanie i malowanie elewacji oraz wymiana pokrycia dachu, założenie rynien."