Pałac Römischa, ob. hotel uzdrowiskowy, ul. Jagiellońska 2. Wpisany do rejestru zabytków pod nr rej. 1138 z dn. 10.10.1964 r.
Murowany, tynkowany, dwukondygnacyjny z mieszkalnym poddaszem, nakryty dachem mansardowym, ceramicznym; bryła trójskrzydłowa. Zbudowany (wg H. Dziurli z wykorzystaniem murów wcześniejszej budowli) w 1730 r. Fundator pałacu nie jest znany. Prawdopodobnie inicjatorem budowy była działająca na terenie Cieplic i Malinnika dla kupiecka rodzina J. Römischa (inicjały fundatora ...
Pałac Römischa, ob. hotel uzdrowiskowy, ul. Jagiellońska 2. Wpisany do rejestru zabytków pod nr rej. 1138 z dn. 10.10.1964 r.
Pokaż więcej
Pokaż mniej
Murowany, tynkowany, dwukondygnacyjny z mieszkalnym poddaszem, nakryty dachem mansardowym, ceramicznym; bryła trójskrzydłowa. Zbudowany (wg H. Dziurli z wykorzystaniem murów wcześniejszej budowli) w 1730 r. Fundator pałacu nie jest znany. Prawdopodobnie inicjatorem budowy była działająca na terenie Cieplic i Malinnika dla kupiecka rodzina J. Römischa (inicjały fundatora wkomponowane w kratę nadświetla portalu i na sklepieniu na parterze). Budowla reprezentuje dojrzałą fazę baroku z elementami rokoka; wykonanie projektu przypisywane architektowi K. Jentschowi (wg G. Grundmanna). Z czasów budowy zachował się wystrój elewacji, sklepienia i stropy wnętrz. Na początku XIX w. pałac sprzedany został rodzinie Schaffgotschów. W swojej monografii Cieplic z 1830 r. J. Bergemann nazywa budowlę hrabiowskim domem z pokojami gościnnymi, który wcześniej (zapewne na początku XIX w.) użytkowany był jako wdowi pałac dla członków rodziny Schaffgotschów. W publikacjach niemieckich z drugiej połowy XIX w. pałac był nazywany także Ziethenschloss, od nazwiska pruskiego generała, hrabiego Ziethena (1777 1848), zasłużonego dla Prus w wojnie z Napoleonem. Ziethen był spokrewniony z rodziną Schaffgotschów. Wg Bergemanna Leopold Schaffgotsch (ur. 1793 r.) ożenił się w 1821 r. z Józefiną, córką generała. Maria Ernestyna Schaffgotsch wyszła za mąż w 1828 r. za Leopolda Ziethena. Generałowi, który wraz z rodziną przez jakiś czas mieszkał w pałacu przy ob. ul. Jagiellońskiej, wystawiono po jego śmierci w 1848 r. grobowiec z pomnikiem w okolicach obecnego Dworca Cieplice Orle (ob. teren w okolicach ul. Orlej). W grobowcu tym w 1909 r. pochowano także generała von Schlichtynga, krewnego Ziethena. Relikty grobowca istniały jeszcze w latach sześćdziesiątych XX w. W latach dwudziestych i trzydziestych XX w. właścicielem pałacu był stolarz i jednocześnie właściciel zakładu pogrzebowego w Cieplicach, Oswald Birke, który pomieszczenia pałacu wynajmował kuracjuszom. Zapewne w tym czasie przeprowadzono następujące prace budowlane: do skrzydła północnego dobudowano aneks piwniczny, przestrzeń pomiędzy skrzydłami zamknięto szklanym dachem z werandą, pokrycie dachu z gonta zamieniono na łupek, przebudowano lukarny w dachu, przed fasadą zainstalowano żelazne ogrodzenie ozdobne, w oknach wymieniono stolarkę, wymieniono drewniane stopnie schodów głównej klatki schodowej a jej ściany przesłonięto boazerią. Po 1945 r. pałac użytkowany początkowo przez szkołę muzyczną, następnie przez wiele lat pozbawiony użytkownika, niszczał. W latach sześćdziesiątych XX w. przejęty został przez zarząd uzdrowiska, który umieścił w części pomieszczeń magazyn materiałów budowlanych. Około 1970 r. użytkowanie pałacu przyznano Stoczni Gdańskiej, która po remoncie przeznaczyła go na hotel sanatoryjny pod nazwą Królowa Marysieńka Sobieska. W czasie remontu usunięto żelazne (z 1 ćw. XX w.) ogrodzenie przed fasadą a portal główny poprzedzono schodami zewnętrznymi, wcześniejszą stolarkę okien zastąpiono współczesną, bezstylową. |
|||||||||||||||||||||||||
|
||
|
||