Plany budynku sporządzono we Wrocławiu w 1937 r. w biurze architekta Ernsta Pietrusky’ego,(tym samym w którym powstał projekt kasyna oficerskiego ). Władze miejskie wydały zgodę na jego budowę dnia 4 kwietnia 1938 r. Budowę zakończono ostatecznie we wrześniu 1940 r. Powstał budynek dwukondygnacyjny, podpiwniczony z użytkowym poddaszem, o kubaturze 4.100 m3. Długość budynku wynosi 32 a szerokość 15,3 m. Mieściło się w nim 11 sal wykładowych oraz 4 pracownie, w których kształcono wyłącznie oficerów. Podobny charakter użytkowy obiekt miał po 1945 r. W okresie funkcjonowania WOSR był to tzw. budynek ZSD (zautomatyzowane systemy dowodzenia) Budynek wraz z przyległym terenem, był odgrodzony od pozostałej części koszar płotem a przy prowadzącej do niego drodze stała brama przy której znajdował się posterunek wartowniczy. Po przejęciu koszar przez KPSW, wynajęto budynek firmie medycznej „OSTEOCYT”, która umieściła w nim, między innymi komorę kriogeniczną. (budynek nr 2)
/bimbol/