1
 |
 |
||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Pogórze Izerskie (cz. Frýdlantská pahorkatina - tylko dla części po czeskiej stronie, niem. Isergebirgs-Vorland, Jizerské podhůří, mezoregion 332.26) – północne przedpole Gór Izerskich, zasięgiem obejmujące duży teren zawarty pomiędzy Nysą Łużycką na zachodzie, a rzeką Bóbr na wschodzie. Granica północna z Niziną Śląsko-Łużycką jest umowna i wyznaczą ją warstwica 200 m w okolicy Bolesławca. Na wschodzie dolina Bobru oddziele je od Pogórza Kaczawskiego i Gór Kaczawskich. Na południowym wschodzie graniczy ...
Pogórze Izerskie (cz. Frýdlantská pahorkatina - tylko dla części po czeskiej stronie, niem. Isergebirgs-Vorland, Jizerské podhůří, mezoregion 332.26) – północne przedpole Gór Izerskich, zasięgiem obejmujące duży teren zawarty pomiędzy Nysą Łużycką na zachodzie, a rzeką Bóbr na wschodzie. Granica północna z Niziną Śląsko-Łużycką jest umowna i wyznaczą ją warstwica 200 m w okolicy Bolesławca. Na wschodzie dolina Bobru oddziele je od Pogórza Kaczawskiego i Gór Kaczawskich. Na południowym wschodzie graniczy z Kotliną Jeleniogórską - wzdłuż wyraźnej krawędzi morfologicznej, pokrywającej się z geologiczną. Od południa, od Gór Izerskich, oddziela je dyslokacja tektoniczna. Granica zachodnia jest nieoczywista, gdzie z większej jednostki Pogórza Izerskiego wyodrębniono osobny mezoregion - Obniżenie Żytawsko-Zgorzeleckiego. Granica z tą jednostką, formowaną głównie geologicznie od trzeciorzędu prowadzi od Przedgórza Izerskiego przez Wyniosłości Działoszyna, Obniżenie Zawidowa, Wysoczyznę Siekierczyńską i Wzgórza Gronowskie. Osią Pogórza Izerskiego jest rzeka Kwisa przepływająca przez miasta: Mirsk, Gryfów Śląski, Leśną, Lubań i Nowogrodziec. Wyróżnia się tu aż 19 mikroregionów (W. Walczak, Atlas Śląska Dolnego i Opolskiego, J. Bieńkowski):
Show more
Show less
- Przedgórze Izerskie, - Wyniosłość Działoszyna, - Obniżenie Zawidowa, - Wysoczyzna Siekierczyńska, - Wzgórza Gronowskie, - Sławnikowickie Wzgórza - Wzgórza Zalipiańskie, - Dolina Kwisy, - Kotlina Mirska, - Przedgórze Rębiszowskie, - Wzniesienia Radoniowskie, - Obniżenie Lubomierskie, - Wzgórza Radomickie, - Wzniesienia Gradowskie, - Niecka Lwówecka, - Dolina Bobru (lewa część), - Obniżenie Starej Kamienicy, - Wysoczyzna Rybnicy, - Jindřichovský hřeben (po czeskiej stronie) Nazwa "Pogórze Izerskie" pojawiła się w Rozporządzeniu Ministra Administracji Publicznej z dnia 28 maja 1949r, gdzie w dziale I wymieniono "Pogórze Izerskie" między Nysą Łużycką a Kwisą, oraz między Kwisą a Bobrem, dzieląc je na dwie wyraźne części. (uzup. moose) |
|||||||||||||||||||||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
||
|
|
||
 |
|
||
|---|---|---|---|